თუ ცნობიერების ბლოკები შედიან მათზე უფრო დიდი ბლოკების შემადგენლობაში, გამოდის რომ ყველაზე დიდი ცნობიერების ბლოკი ღმერთი ყოფილა და ჩვენ ყველანი მის შიგნით ვარსებობთ. ესე იგი არის ღმერთის სახე როგორც სუფთა, კამკამა, ღმერთული ბუნებით და არის ღმერთის სახე ჩვენით გამოვლენილი და ჩვენით “შელახული”.
გარდა ამისა მიკროსამყარო მაკროსამყაროს- და მიკროენერგეტიკული სხეული მაკროენერგეტიკული სხეულის იდენტურია აგებულებით. განსხვავება მხოლოდ შემადგენელი ნაწილების თანაფარდობაშია და ამ ნაწილების პროპორციებს თავის მხრივ ფიქრები/აზრები/ცნობიერება განაპირობებს. თითოეული ჩვენი ენერგეტიკული სხეული შედგება ღმერთის მიკროსკოპული ასლისგან. ანუ სადღაც ჩვენში რაც არ უნდა მოხდეს ყოველთვის არის და იქნება ერთი უკვდავი ღვთიური უჯრედი. თუ თითოეული ჩვენგანი და სამყაროს ყველა არსება მოახერხებს ცნობიერების შეცვლით ღმერთის ამ მიკროსკოპული ასლის იქამდე გაზრდას, სანამ ყველაფერს არ გადაფარავს მის შემადგენლობაში, ხომ გამოვა რომ პატარა გახდება დიდი ანუ გაღმერთდება და მისი ადრინდელი სახე გაქრება.
ყველაფერმა რომ ასე ქნას, ხომ შეიქმნება სამყაროს ზეიმი, ხომ გამოვა რომ რაც “გარეთაა” ღმერთი, “შიგნითაც” ის გახდება.
საბოლოო მიზანი ეს არის?
და მეორე ამოუხსნელი კითხვა, რომლის არც დასმა შეიძლება ალბათ და არც პასუხი: რატომ გამოვლინდა ღმერთი ჩვენი სახით ანუ რატომ შეიქმნა სამყარო. ის ხომ მანამდე ალბათ ყველგან მყოფი სუფთა სახის უსაზღვრო და უშრეტი ენერგია იყო? ალბათ სიყვარულის გამო.
პასუხი: გიორგი(ოლმეკი) – სალამი, კარგი ანიმაციაა, წიგნში “სინათლის სხეულის გეომეტრია – ზეადამიანები”სწორედ ეს არის აღწერილი, დალაგებული, ახსნილი. ოლმეკები მეცნიერები იყვნენ, ისინი სამყაროს იკვლევდნენ. მე სწავლული ვიყავი ოდესღაც ამ დიად ხალხში, რომლებიც საკუთარ თავს იაგუარის რასას უწოდებდა. ამ წიგნით ფაქტიურად იმ უძველეს ცოდნას გაზიარეთ. თანამედროვე იაგუარის რასა ერთი მილიონი წლით გვისწრებს განვითარებაში. თქვენს კითხვაზე პასუხი თუ რატომ ქნა ღმერთმა ის ან ეს ფაქტიურად შეუძლებელია პასუხი, რადგან ღმერთის ცნობიერებაში უნდა იყო ეს რომ იცოდე. აქედან ჩვენ შეგვიძლია მხოლოდ ვივარაუდოთ., საკუთარ სულიერ გამოცდილებაზე დაყრდნობით. როდესაც მარტო ხარ შესაძლებელია გაჩნდეს მრავლობითად გამოვლენის იმპულსი, მრავლობითათ როდესაც ვლინდები შესაძლებელია მრავალფეროვნების იმპულზი გაჩნდეს. როდესაც მრავალ განსხვავებულს ავლენ აქ უკვე ჩნდება მათი შერევის, გადარევის, შერწყმის შემოქმედებითობა. ასეთია სიცოცხლის მორევი, ქარბორბალა. აღიქვა საკუთარი თავი სხვვა და სხვა მხრიდან, გაცვალო აღქმის შედეგები შენივე თავთან, გყავდეს მეგობრად საკუთარი განსხვავებული თავი, ასწავლო ან ისწავლო საკუთარი თავის სხვა ვერსიისაგან განა ამაში არ არის განსაკუთრებული გრაცია და სილამაზე? კიდევ უფრო ამაღლებული და სასურველია საკუთარი განსხვავებული, თანაც საპირისპირო ბუნების მქონე თავთან სიყვარულზე საუბარი, მისი ახსნა, შეყვარება. ამაში განსაკუთრებული გეომეტრიაა, ჩაღრმავება, ცნობის მისტერია, აღფრთოვანება. განა ღმერთს შეეძლო ამ სრულყოფილ გრძნობებზე უარის თქმა, მათი სიღრმეების არ გამოკვლევა? იყო მრავალმხრივად სრული ეს ხომ ასე ახლოსაა ღმერთთან. საშინელება იწყება იქ სადაც უარს ამბობ სიყვარულზე, ცნობაზე, ერთიანობაზე, კვლევაზე, სწორი ურთიერთობის სილამაზეზე, ცდილობ იყო ეგო-ისტი, გადმოქაჩო მთელი “საბანი” შენსკენ, მოატყუო, დაჩაგრო, დაასწრო და იძალადო. ეს არ შედის ღმერთის დიდ გეგმაში.. ასეთია მოკლე ხედვა ამ ეტაპზე..
Nino Lobjanidze
Giorgi Khachiuri – ეს მოდელი ყველაფერს ცვლის. სიცოცხლის სიხარულს ბადებს. შიშს აქრობს. ტანჯვას ამსუბუქებს. ცხადი ხდება ჩვენი ამაღლებით როგორ “იკურნება” ღმერთი და ეს აასმაგებს არჩეულ გზაზე სიარულის სიმტკიცეს. მარტივდება ჩვენთვის სიყვარულის განცდა ყველასა და ყველაფრის მიმართ და ხელშესახები ხდება სასწაული, რადგან შიგნითვე ვფლობთ მას. რა გითხრათ აბა, მადლობა განა საკმარისია?!
დისკუსია ამის შესახებ post